Adventsjedanke
Wor dr November och noch esue drüch,
dat heä derektemang in et Jiness-Boch jehürt:
De Keäze stönd nu op dr Dösch,
vür denke, dat et Chresskenk sich net draa stürt.
Och wenn et Sönnche os hat verweännt,
als wöre vür medden ejjene Aujus,
os an et Fess vorbeijzedöjje es os net verjönnt.
Verordnet jrad es os nu de Loss…
…op Kreppeeäsel, Jlühwein, Nikelamötsch,
Besinnlich- än Jemütlichkeit.
Mär vür, vür sönd, op huechdütsch,
jefühlt noch nich eso weit.
Trues: Wenn os dann dr Boum aastrahlt,
än Kengerhazze baschtisch schlage,
hat dr Hantiir sich uusjezahlt,
vür senge Stille Nacht än sage:
„Oes, wie feierlich, oes, wat ich mich verjönn!
Oes, Chressmes, wat is dat at wier schönn!“
Harry Boldt
Das letzte Gedicht auf Seite 3
Josefine1964 sagt:
Neä, watt schönn, herrlich!!
14. Dezember 2011 — 20:24